ارزش گذاری موجودی در حسابداری

هر کسب و کار یا شرکت تولیدی محصولاتی دارد که برای کسب درآمد می فروشد. همچنین شرکت های تولیدی دارای انبار مواد اولیه هستند. موجودی کالا یکی از دارایی های اصلی هر شرکتی است و هر گونه خطای کوچک در محاسبه مقادیر و ارزش گذاری قیمت ها می تواند منجر به اشتباه در محاسبات سود و زیان شود.

سفارش چاپ فاکتور رسمی

۱- لطفا طرح بنر مورد نظر خود را از میان نمونه های پایین همین صفحه انتخاب نمایید.

۲- شماره طرح و تغییرات را به شماره 09372175263 واتساپ یا تلگرام کنید تا نمونه طراحی شده همانجا برای شما ارسال گردد.

۳- جهت تسریع در انجام کار با ما در تماس باشید – 02166405930 – 02166476539 – 09121735683 – 09125025800

ارزش گذاری موجودی چیست و چرا مهم است؟

شرکت ها هنگام تهیه صورت های مالی خود از یک روش حسابداری به نام ارزش گذاری موجودی برای تعیین ارزش موجودی فروخته نشده استفاده می کنند. اهمیت ارزیابی موجودی زمانی مشخص می شود که حسابداران برای تهیه ترازنامه و صورت های مالی شرکت به ارزش موجودی های یک شرکت نیاز داشته باشند. زیرا ارزش اضافی یا موجودی ناکافی برای تولید و سودآوری بنگاه موثر است و ارزش نامشخص این ارزش ممکن است چالش های بزرگی را برای شرکت به همراه داشته باشد

روشهای ارزیابی موجودی و مزایا و معایب آنها

یکی از مهمترین مسائل در حسابداری تعیین بهای تمام شده کالا می باشد. اگر در طول دوره تغییری در قیمت خرید کالا ایجاد نشود، مشکل بسیار ساده است، اما معمولاً در دوره مالی، خرید با قیمت های متفاوتی انجام می شود و تعیین اینکه کالای فروخته شده با چه قیمتی مشکل و غیر ممکن است. خریداری شدند. چاپ فاکتور رسمی مورد تایید دارایی با شماره ملخی قرمز برجسته

شناسایی موجودی فروخته نشده اولین گام در ارزیابی موجودی است. سپس نرخ هر محصول مورد نیاز است تا به مقدار نهایی برسد. اما ممکن است هزینه های متفاوتی برای محصول در طول سال پرداخت شده باشد؛ بنابراین، روشی برای محاسبه نرخ مشترک مورد نیاز است.
روش های مختلفی برای ارزیابی موجودی وجود دارد که برخی از آنها عبارتند از:

روش FIFO (First In First Out).
روش LIFO (Last In Last Out) First Out Last In
HIFO (Highest In First Out) اولین روش صادراتی با بالاترین نرخ واردات است
NIFO (Next In First Out) اولین روش صادرات با نرخ واردات آتی
روش هزینه میانگین وزنی WAC (هزینه متوسط وزنی).
روش شناسایی خاص
روش حداقل هزینه یا روش قیمت بازار

در این مقاله برخی از رایج ترین روش ها را توضیح می دهیم:

FIFO: در این رویکرد، یکی از رایج‌ترین روش‌های ارزیابی موجودی، فرض می‌شود که کالاها به ترتیبی که خریداری شده‌اند، فروخته می‌شوند. به عبارت دیگر، اولین موجودی خریداری شده، اولین کالای فروخته شده است. در نتیجه مقدار کالای باقی مانده در پایان دوره آخرین خرید است. این روش بسیار ساده و قابل درک است، بنابراین توسط بسیاری از مشاغل استفاده می شود. این روش برای کالاهای فاسد شدنی و تاریخ مصرف گذشته بهترین کار را دارد.
LIFO: رویکرد LIFO دقیقاً برعکس رویکرد FIFO است. در این روش فرض بر این است که اقلام به ترتیب معکوس خرید فروخته می شوند. به عبارت دیگر آخرین کالایی که وارد انبار می شود اولین کالایی است که فروخته می شود و از انبار خارج می شود. کالاهای باقی مانده در انبار در پایان دوره، قدیمی ترین خریدها هستند و بهای تمام شده فروش بر اساس قیمت آخرین کالای خریداری شده محاسبه می شود، اما از سوی دیگر، بهای تمام شده موجودی بر اساس قیمت اولین مورد خریداری شده زیرا کالاهای رها شده در انبار اولین خریدار هستند.
WAC: در این رویکرد، موجودی به عنوان ترکیبی از تمام خریدها منتشر می شود. یعنی قیمت تکمیل موجودی با توجه به میانگین قیمت تمام شده کالا محاسبه می شود. این میانگین با تقسیم کل هزینه بر تعداد کل اقلام خریداری شده محاسبه می شود. این روش برای بنگاه هایی با نرخ گردش فروش بالا مناسب است و به دلیل اختلاط محصولات و عدم توانایی در تشخیص محصولات، تعیین قیمت تمام شده هر محصول دشوار است.
علامت گذاری ویژه: روش علامت گذاری خاص یک روش نوشدارویی نیست، فقط برای شرکت هایی با موجودی کالاهای کم، قیمت کالاهای بالا و قیمت های متفاوت مناسب است. به عنوان مثال می توان به محصولی اشاره کرد که یک کالای ساخت به سفارش است. در این روش، از آنجایی که هر محصول با قیمتی متفاوت از کالای دیگر خریداری یا تولید می شود، با خروج هر محصول از انبار، قیمت منحصر به فرد همان محصول از کل موجودی کالا کسر می شود

دو روش ارزش گذاری موجودی

در مواقعی که امکان تهیه موجودی فیزیکی و محاسبه بهای تمام شده وجود نداشته باشد، ارزش موجودی از طریق روش برآورد ارزشیابی موجودی به دست می آید. این روش به دو صورت قابل استفاده است:

روش درصد EBIT: EBIT یا سود ناخالص، تفاوت بین درآمد فروش نسبت به بهای تمام شده کالای فروخته شده است. EBITDA را بر فروش خالص تقسیم کنید تا درصد EBITDA را بدست آورید. این درصد معیاری برای سودآوری است. حتی افزایش اندک در درصد سود غیر ویژه می تواند نشان دهنده درآمد بیشتر باشد، در حالی که کاهش درصد سود غیر ویژه می تواند نشانه مشکل باشد. به طور معمول، درصد سود تحقق نیافته برای تهیه گزارش های میان دوره ای یا برای زیان موجودی کالا به دلیل حوادث استفاده می شود.
روش خرده فروشی: این روش نیز مشابه روش درصد سود نامشخص است. اما روش خرده فروشی بر اساس سود ناخالص دوره جاری و درصد سود غیر ویژه بر اساس سود ناخالص دوره قبل محاسبه می شود. بنابراین روش خرده فروشی قدرت تخمین صحیح تری دارد

کدام روش ارزشیابی موجودی کالا بهتر است؟

اینکه کدام روش برای ارزش گذاری موجودی کالا مناسب تر است، بستگی به وضعیت شرکت به دلیل انواع فعالیت های اقتصادی و میزان پول در گردش در شرکت دارد. همچنین، هر روش دارای مزایا و معایب خود است، به طوری که حسابداران و صاحبان شرکت ها را ملزم می کند تا پس از تجزیه و تحلیل روش های مختلف، روشی را انتخاب و به کار گیرند که مناسب موقعیت تجاری آنها باشد.

از بین روش های فوق، روش اول در اول، روش میانگین موزون بهای تمام شده و روش شناسایی ویژه مورد قبول سازمان امور مالیاتی است؛ بنابراین روش های باقی مانده تنها برای تصمیم گیری مدیریت مفید است.

سامانه ثبت دائمی و ادواری سهام

شرکت هایی که دارای انبار هستند و به انجام امور موجودی کالا می پردازند به دو صورت دائمی و دوره ای کالا را ثبت و نگهداری می کنند.

سامانه ثبت ادواری: در این سامانه در پایان یک دوره مالی پس از موجودی کالاها و ارزیابی ها، مانده پایانی ثبت می شود. در واقع هیچ حسابی در این مدت ثبت نشده است. این سیستم در شرکت هایی که کالاهای ارزان قیمت دارند کاربرد دارد، یکی از مزایای آن عدم نیاز به ثبت سوابق مستمر در آن است و موجودی کالا حداقل سالی یک بار شمارش می شود.
سامانه ثبت دائمی: در این سامانه هر اقلام صورتحساب در حساب موجودی کالا ثبت می شود. به این ترتیب گردش حساب ها و موجودی ها به طور مستمر ثبت می شود، مانده موجودی در هر زمان به طور دقیق مشخص می شود و سوابق و اسناد موجودی به طور منظم و دائمی نگهداری می شود.

ثبت اصلاحات در حساب های موجودی

در سیستم دوره ای، چندین مرحله برای اصلاح حساب موجودی وجود دارد:

حذف موجودی کالا در دوره اول: این مبلغ را حذف کنید، مانده موجودی کالا و موجودی کالا را در خلاصه صورت سود و زیان بدهکار ببندید تا مانده دوره دوره اول حذف شود.
ثبت مبلغ موجودی کالای پایانی: برای ثبت این مبلغ، حساب موجودی کالا را بدهکار کرده و خلاصه سود را بستانکار کنید.

یکی از مسئولیت های اصلی یک حسابدار انتخاب روش ارزشیابی موجودی مناسب است، کاری که به دقت و هوشمندی زیادی نیاز دارد. در این مقاله روش های ارزش گذاری موجودی کالا و مزایا و معایب آن ها را بر می شمریم که راهنمای خوبی برای انتخاب روش ارزش گذاری مناسب است.

انبارگردانی چیست؟

مالیات بر ارزش افزوده چیست؟

قوانین و انواع فاکتور های فروش رسمی را بشناسید

فاکتور رسمی معتبر ویژگیهای مهم